Açıklama
Hemen hemen bütün toplumlarda genel eğitim başlangıçta dinî kurumlarda başlamış ve din adamları tarafından organize edilmiştir. Bu anlamda dini iletişim, en eski iletişim şekli olarak görülmektedir. Zamanla toplumda meydana gelen hızlı değişme ve gelişmeler, branşlaşmayı beraberinde getirmiş haliyle eğitim ve öğretim işleri ayrı bir uğraş alanı olmuş ve din eğitimi genel eğitimin bir alt disiplini haline gelmiştir. Bilim ve teknolojideki gelişmeler, dinin de yeni ve çağdaş eğitim ve öğretim metotları ile öğrenilmesini ve insanlara ulaştırılmasını zaruri hale getirmiştir. Diğer alanlarda olduğu gibi dini iletişimde yapılan bir yanlışlık daha da vahim sonuçlar doğurabilmektedir. Bireyin hem dünyada yanlış yapmasına hem de ahirette azaba uğramasına neden olmaktadır. Bu yüzden din, diğer alanlara göre daha büyük bir hassasiyet ve titizlik gerektiren bir konu olarak karşımıza çıkmaktadır.
Kur’an, Hz. Peygamber’in gönderildiği toplum için örnek olduğunu belirmektedir (Ahzap, 33/21). O halde davet, irşat, tebliğ gibi dini iletişimde bulunan herkesin Hz. Peygamber’in uyguladığı yöntemleri esas alması bir zorunluluktur. Zira dinin içeriğini öğrenip fakat onun tebliğ yöntemlerini bilmemenin, uygulamamanın ya da önemsememenin din eğitim ve öğretimi açısından büyük bir eksiklik olduğu kabul edilmelidir.ABDURRAHMAN GÜNEŞ,9786257404310abdurrahman güneş