TÜRKİYE'DE YÜKSEK DİN ÖĞRETİMİ_1997-2020

Din ve İlahiyat alanı, Cumhuriyet'in başından beri resmi ideoloji açısından hep sorunlu, sıkıntılı bir mesele olmuş, üzerinde çokça tartışmalar yapılmıştır. Osmanlı modernleşmesinin erken tarihlerinden itibaren dini muhtevalı hemen her konu hassas, netameli ve aynı zamanda paradoksal olarak algılanmış; Cumhuriyet döneminde ise kurucu irade ve siyasi merkezin din ve dindarlarla ilişkisi, en başından itibaren, kimi zaman paranoyaya varacak bir tehdit algısıyla sürmüş ve din eğitimi ve öğretimi irtica kalıpları içerisinde değerlendirilerek modernleşme yolunda ayak bağı olarak görülmüştür. Bu durum 28 Şubat sürecinde de kendini göstermiş; yaşanan siyasi gelişmelerden en çok etkilenen kurumlardan birisi ilahiyat fakülteleri olmuştur. Ancak bu durum 2002 sonrası değişen siyasi ortam ile birlikte 28 Şubat sürecinin tersi yönünde değişim göstermiştir. Buna bağlı olarak son dönemde ilahiyatlar ve diğer yüksek din öğretimi bu kurumları üzerine yapılan tartışmalar, Cumhuriyet sonrası veya 28 Şubat sonrası yapılmış tartışmalardan oldukça farklıdır.