İnsanın Kaderi_{-Teo-antropolojik bir yaklaşım-}

Sünni ekoller Allah’ın mutlaklığını ve hükümranlığını temel hareket noktası yaparak, insanın denenmesini, özgürlüğünü ve sorumluluğunu en azından vahyin önemsediği oranda doktrine edememiş görünmektedirler. Vahyin tüm verilerini dikkate alarak onun bütünselliği ve makâsıdı gözetilerek, hem insanın özgürlüğünü, denenmesini ve sorumluluğunu dile getiren, hem de vahyin ve varlığın sahibi olan Yüce Allah’ın sıfatlarının kemâlini gözeten bir teolojik dilin/formülasyonun inşa edilmesi gerekmektedir.

Vahyin gâî amacı, insanın doğruyu bulmasına yardımcı olmaktır. Bu bağlamda vahiyde yer alan Allah’ın isimleri, sıfatları, eşsizliği ve yaratıcılığı konuları dahi insanın metafizik ihtiyaçları ve varoluşsal/entelektüel merakı bakımından gündeme getirilmişlerdir. Özellikle insanın kaderi konusunda da insanı önceleyen, onun temel soru/n/larına cevap teşkil eden, onun bugünü ve geleceği hakkında kaygı duymasına engel olacak/mümin, önermelerinde insani ihtiyaçları, arayışları gözeten ve cevaplayan teo-antropolojik bir dilin oluşturulması elzem görünmektedir.